Over het spel

Dilemma Game werkt in de basis met cases, al dan niet echt gebeurd. In een case wordt een speler met een situatie geconfronteerd dat een dilemma oplevert. Door toegevoegde meningen van betrokkenen neemt de complexiteit van het dilemma toe. Vervolgens kiest de spel een van de twee gegeven handelingsopties; 'wat zou je doen?', die het beste past bij wat de speler zelf zou doen. 

Cases verschillen van complexiteit en onderwerp. Zo kan het zijn dat na het kiezen van een handelingsoptie er nieuwe meningen van betrokken zorgen voor een verandering in het dilemma. De speler krijgt dan ook de kans om nieuwe handelingsopties te kiezen. Vaak staat het exacte antwoord van de speler er niet bij. Daarom is de mogelijkheid om zelf een handelingsoptie toe te voegen. Aan het einde van de case legt de auteur van de case de situatie uit en geeft aan welke overwegingen gemaakt zijn.

We hebben verschillende metaforen en game-werelden bedacht, met levels en beloningsystemen om de game extra aantrekkelijk te maken voor de speler. 

Projectomschrijving

De Politieacademie had een zeer goed lopende serious game voor (juridische) kennis, met vragen waarop antwoorden goed of fout zijn. Echter veel onderwerpen hebben geen goed/fout antwoord. Om deze reden wilden de Politieacademie een game ontwikkelen die zich leende voor meer ‘grijze gebieden’ waar het niet direct om parate kennis en wetgeving gaat. De vraag naar een dergelijk leermiddel kwam niet alleen vanuit docenten naar een dergelijk leermiddel en ook binnen de politiepraktijk bleek een dergelijk leermiddel een gat in de markt te kunnen opvullen. De hoofdvraag was: Ontwerp een concept voor een digitale serious game waarmee alle politiemedewerkers kunnen, willen én blijven oefenen met dilemma’s en niet-eenduidige situaties zodat ze (nog) daadkrachtiger hun dagdagelijkse werk kunnen doen.

Teamrollen

Projectleider & Seriou game designer (ik)

Onderwijsadviseur 

Product owner

Software engineer

Daarnaast werden meerdere ontwerpsessies belegd met experts die input konden leveren voor de inhoud van de cases in de game.

Over het proces

Projectduur: acht maanden (12 uur per week)

Deze acht maanden bestonden vooral uit praten, ontwerpen, testen en nog meer praten. We kwamen als kernteam wekelijks samen. Tijdens onze bijeenkomsten brainstormden we en probeerden we ideeën uit voor het spel. Ik zorgde vanaf het begin voor papieren mock-ups om onze spelprincipes direct te kunnen uitproberen. 

Ik ben vaak de boer op gegaan om politiemensen te spreken die ook met dilemma's binnen het politievak bezig, waren om te kijken waar we konden samenwerken. Dit deed ik ook om de game vanaf het begin af aan al te verkopen binnen de organisatie. Naar mijn mening is dit een cruciale taak van de projectleider.

Samen met de onderwijskundige hebben we inhoudelijk experts gesproken om cases te verzamelen en om uit te vinden hoe deze experts hun case het beste konden aanleveren. De digitale logistiek zorgde voor een extra complexiteit.

Met elke persoon die wij spraken testen we de papieren versie van het spel. Daarnaast hebben we vier grotere testmomenten georganiseerd. Twee keer konden we daarbij meeliften op andere events. Dat waren ook mooie gelegenheden de game te promoten.

Ik heb een document met het game concept opgeleverd. De onderwijskundige heeft het projectleiderschap overgenomen. De game is vervolgens intern gedigitaliseerd en in gebruik genomen.